Czujniki mogą być podłączane do liczników, tachometrów, wejść sterowników itp.

Zbliżeniowe czujniki indukcyjne są elementami automatyki reagującymi na wprowadzenie metalu w ich strefę działania.

Powszechnie wykorzystywane są w układach automatyki przemysłowej do precyzyjnego określania położenia ruchomych części maszyn i urządzeń, charakteryzują się dużą pewnością działania i niezawodnością w trudnych warunkach środowiskowych jak nadmierne zapylenie, wilgotność itp.

Indukcyjne czujniki zbliżeniowe iskrobezpieczne są stosowane w środowisku gdzie może wystąpić zagrożenie zapłonu, pożaru lub wybuchu. Sygnałem wyjściowym czujnika PCIN jest zmiana prądu rozpoznawana przez wzmacniacz.

Pojemnościowe czujniki zbliżeniowe służą np. do kontroli poziomu cieczy w zbiornikach, również przez ściankę zbiornika z tworzywa, wykrywania materiałów ziarnistych i proszkowych, wykrywania elementów z tworzyw sztucznych, szkła, drewna i metalu.

Czujniki optoelektroniczne są elementami automatyki, których działanie opiera się na zasadzie wysyłania wiązki promieni świetlnych przez nadajnik i odbieraniu jej przez odbiornik.

Czujniki te reagują na obiekty, które przecinają wiązkę światła pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem lub na wiązkę odbitą od obiektu. Stosowane są m.in. do kontroli położenia ruchomych części maszyn, identyfikacji obiektów znajdujących się w zasięgu działania czujników, np. przesuwające się taśmy transportowe, określenie poziomu cieczy i materiałów sypkich. Charakteryzują się dużymi strefami wykrywania obiektów.

Zaletą optycznych czujników odbiciowych jest umieszczenie w jednej obudowie zarówno odbiornika i nadajnika bez potrzeby użycia reflektora, co zapewnia prosty montaż, regulację i ogromne możliwości stosowania tych czujników.

Czujniki odbiciowe z eliminacją wpływu tła praktycznie wykrywają jednakowo obiekty zarówno jasne i ciemne, a ich strefa działania jest precyzyjnie regulowana (nawet z dokładnością do 0,1 mm).

Czujniki te są niezastąpione przy wykrywaniu asortymentu przemieszczającego się w pobliżu tła lub podłoża, którego czujnik nie powinien wykrywać. Również są niezawodne przy wykrywaniu detali ze szkła i materiałów transparentnych.

Czujniki optyczne typu bariera składają się z dwóch niezależnie zasilanych elementów: nadajnika i odbiornika.

Usytuowane są wzdłuż jednej osi wyznaczonej przez wiązkę nadajnika. Czujniki wykrywają obiekty pojawiające się miedzy nadajnikiem a odbiornikiem. Posiadają one najdłuższe strefy działania w porównaniu z czujnikami odbiciowymi i refleksyjnymi (do 50m).

Czujniki kontrastu umożliwiają wykrywanie kontrastowego koloru badanego obiektu w stosunku do tła.

Czujniki koloru wykrywają dowolny kolor badanego obiektu.

Na wyjściu optycznych czujników analogowych otrzymujemy sygnał analogowy prądowy lub napięciowy proporcjonalny do odległości między czujnikiem a wykrywanym obiektem.

Doskonale zdają egzamin w układach do precyzyjnego pomiaru wielkości liniowych, parametrów elementów przemieszczających się, wykonujących drgania itp.

Czujniki współpracujące ze światłowodami stosowane są do wykrywania obiektów w miejscach niedostępnych przez czujniki w standardowych obudowach lub w środowisku agresywnym lub o wysokiej temperaturze do 250 °C (w przypadku światłowodów szklanych w oplocie silikonu lub zbrojonych). Konstrukcja tych czujników umożliwia mechaniczne połączenie nich ze współpracującymi światłowodami, które są elementami wymienialnymi.

Czujniki ultradźwiękowe są stosowane do wykrywania obiektów, detekcji poziomów cieczy przeźroczystych i nieprzeźroczystych przede wszystkim w środowiskach gdzie ze względu na znaczne zabrudzenie nie jest możliwe zastosowanie czujników optycznych. Zasada pomiaru tych czujników opiera się na pomiarze czasu upływającego między wysłanym sygnałem ultradźwiękowym a odebranym echem odbitym od przeszkody. Czas ten jest proporcjonalny do odległości wykrywanego obiektu.

Kamera liniowa przekazuje informacje w postaci wyjściowego sygnału analogowego proporcjonalnego do wybranego parametru badanego obiektu.

Może to być gabaryt elementu, odstęp między przemieszczającymi się detalami, przesunięcie detali od ustalonej linii odniesienia, wielkość zwisu lub ugięcia materiału oraz szereg innych. Pomiar powyższych parametrów może być dokonywany w trakcie przemieszczania się obiektu. Badany obiekt jest wprowadzany pomiędzy kamerę a świetlówkę, przesłaniając pole widzenia świetlówki przez kamerę.

Czujnik obrazu jest przeznaczony do wykrywania różnego rodzaju patern oraz znaczników.

Posiada w zależności od typu dwa rodzaje matryc. Typ FA 30 WCM PA ... bazuje na chipie CMOS, a seria FA 30 WCC PA ... bazuje na chipie CCD. Czujnik posiada trzy tryby pracy: wykrywanie różnicy pikseli białych i czarnych na obszarze o zapamiętanej rozdzielczości (Kontrast), wykrywanie różnicy w skali szarości (Greylevel), wykrywanie błędnej paterny lub odchyłki od zaprogramowanej pozycji (Patern Maching / Position Control). Jego wejście cyfrowe pozwala na doprowadzenie sygnału (z innego czujnika) wyzwalającego moment kontroli (paterny) z możliwością wykorzystania wbudowanego źródła światła. Czujnik posiada oprogramowanie na PC, dzięki któremu możliwy jest podgląd badanego obrazu, zaprogramowanie i wgranie ustawień do pamięci czujnika.